رضایت از زندگی
بررسی های تجربی در مورد رضایت از زندگی و به دنبال آن در چهارچوبی وسیعتر، بهزیستی فاعلی، از اوایل قرن بیستم شکل گرفتند. مولفه های عمده بهزیستی فاعلی عبارتند از مولفه های عاطفی که معمولا به عاطفه مثبت و منفی تقسیم می شود و مولفه های شناختی که رضایت از زندگی را در بر می گیرد(دینر و همکاران[۱]،۲۰۰۱). رضایت از زندگی به عنوان ارزیابی کلی عبارت است از مقایسه بین شرایط زندگی با ملاکهای شخصی و افراد هنگامی سطوح بالای رضایت از زندگی را تجربه می کنند که شرایط زندگی آنها با ملاکهایی که برای خود تعیین کرده اند، مطابقت داشته باشند( دینر، ۲۰۰۰).
۷-۱ تعریف عملیاتی متغیرها
اختلالات رفتاری: در این پژوهش منظور اختلالات رفتاری نمره ای است که فرد ازپرسشنامه ی آیشنباخ(۲۰۰۱) به دست می آورد.
عزت نفس: در این پژوهش منظور از عزت نفس نمره ای است که فرد از پرسشنامه ی روزنبرگ(۱۹۶۵) به دست می آورد.
رضایت از زندگی: دراین پژوهش منظوراز رضایت از زندگی نمره ای است که فرد از پرسشنامه ی رضایت از زندگی داینر(۱۹۸۵) به دست می آورد.
[۱] Diener