هنر درمانی
هنر درمانی، شامل گسترده ای از کاربردهای درمانی عناصر هنر بصری است که در یک سوی این طیف هنر به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط غیر کلامی مورد تایید است. هنر در پیوند با تداعی کلام و تفسیر آن و آثار هنری امکاناتی را فراهم می کند برای درک و فهم حالات هیجانی که در مراجع وجود دارد. در سوی دیگر این طیف درمان از خود فرآیند هنری مشتق می شود. این سودمندی مربوط به قدرت هنر می شود که قادر است نیروهای متعارض درون فردی، بین فردی و جامعه را بهبود بخشد و سازگاری بهتری را برای صاحب اثر هنری ایجاد کند. هر متغیر هنری که بتواند پایه و اساس درمانی داشته باشد می تواند میان تجارب درونی و بیرونی فرد پلی به وجود آورد. در تعریفی دیگر، هنر درمانی یعنی درمان و شفا بخشی آشفتگی های روانی از طریق واسطه های هنری که از طریق آن درمانجو می تواند درون خود را آشکار کرده و به درمانگر کمک کند تا آنچه را او ارائه کرده تحلیل نماید و در جهت شیوه های درمانی دیگر گام بردارد. هنر درمانی اساساً تعبیر و تفسیر از تداعی ها و ارتباطات کلامی مراجعین و قانون مند کردن رفتارها در یک سطح وسیع است. هنر درمانی باید مراجع را قادر سازد تا درک مناسبی از میزان ظرفیت ها و توانائی های فردی خودش کسب کند. عناصری که انتخاب می شوند باید اهمیت بسزائی در درمان داشته باشند. به عنوان مثال برای افراد سالمند و کم توان جسمی باید از مواد وسایلی استفاده کرد که براحتی تغییر شکل پیدا می کند مثلاً از خمیرهای نرم یا خاک رسی که به راحتی شکل می گیرد و یا برای افراد افسرده نباید از وسایل هنری گران قیمت و یا زیبا استفاده شود که او از ترس خراب کردن آنها از انجام کار هنری مضطرب شود.در ضمن بهترین فایده هنر درمانی را زمانی می توان مشاهده نمود که در کنار سایر شیوه های رواندرمانی باشد و هنر درمانگر زمانی می تواند موفق باشد که مسلط به چند روش دیگر نیز باشد تا بتواند بهترین تحلیل را از کارهای هنری بنماید ( لاند گارتن[۱]، ۱۹۹۶ ، هاشمیان و ابوحمزه، ۱۳۷۸ ).
هنر درمانی اساساً در سال ۱۹۴۲ توسط ادرین هیل [۲] هنرمند انگلیسی آغاز شد و او هنر را برای درمان بیماران بستری در بیمارستان مسلولین به کاربرد. در آمریکا مارگارت نومبرگ [۳] در سال ۱۹۴۰ در بیمارستانی در نیویورک از شیوه های هنر درمانی استفاده کرد. لورتابندر [۴] و شیلدر [۵] همزمان کار هنر درمانی را روی کودکان استثنائی شروع کرده و سپس هنر درمانی در اروپا شروع به رشد کرد و امروزه می توان با انوع متنوع آن جنبه های درمانی موثری را به وجود آورد ( همان منبع ).
[۱] . [۱] Londgarten, Helen B.
[۲] Hill.E
[۳] Numberg.M
[۴] Bender.L
[۵] Schilder